Afrikaanse kunst

Van dit figuratieve fetisjbeeldje wordt gezegd dat het een waarzeggend fetisjobject is. Het zou van Tussia-oorsprong zijn, een Senoufo-subgroep van Burkina Faso. Onregelmatige grijsgroene korrelige patina. De Senoufos, de naam die de Franse kolonisten aan hen gaven, zijn voornamelijk landbouwers die verspreid zijn over Mali, Ivoorkust en Burkina Faso. De Senufo-dorpen worden bestuurd door raden van ouderen, onder leiding van een gekozen opperhoofd. Ze worden geregeerd door matrilineaire tradities en bestaan uit clusters van woningen die katiolo worden genoemd. Elk van hen heeft zijn eigen Poro vereniging die jonge jongens vanaf de leeftijd van zeven jaar inwijdt in een opeenvolging van drie cycli van zeven jaar . Zij komen bijeen in een heilige omheining genaamd sinzanga in de buurt van het dorp, tussen de bomen. Bij de dood van een van de Poro-leden werden standbeelden, pombibele genaamd, getoond. Hoewel het uitsluitend om mannen gaat, brengt de Poro-gemeenschap met deze standbeelden hulde aan de veronderstelde stichter van de sinzanga. De vrouwelijke sandogo gemeenschap daarentegen bedrijft waarzeggerij om de geesten van het oerwoud gunstig te stemmen, en heeft ook standbeelden. De deble standbeelden, gebruikt door de wichelroedelopers, tonen bosgeesten in menselijke vorm. Deze geesten ontvangen offers in ruil voor bescherming tegen allerlei plagen.