Afrikaanse kunst

Koulango koppel cijfers (N° 21900)

Als symbool van complementariteit doen deze gepaarde sculpturen denken aan de beeldhouwwerken van Baoulé. Gevestigd op krachtige, gedrongen poten, zijn de beeltenissen gestreept met traditionele tekens die verband houden met hun rang.
De geringde nek en het kamkapsel zijn de schoonheidscriteria van Koulango. Zwak polychrome pigmenten versterken de patronen van de doppen, in contrast met de bruine patina.
Satijnen patina gespikkeld met lichte pigmenten. Scheuren en erosies op de koppen.
Pakhalla genoemd door de Dioula, vormde de Kolango de Loron in het Voltaïsche gebied. De Dagomba leiders van het koninkrijk Bouna zouden dan naar hen hebben verwezen als "Koulam" (enkelvoud: koulango, onderwerp, vazal). Hun complexe geschiedenis heeft geleid tot een al even complexe cultuur. Het is tussen Burkina Faso en Comoé, in het noordoosten van Ivoorkust, dat hun grondgebied zich uitstrekt. Van een animistische fetisjistische religie spreken ze hun voorouders en de geesten van de natuur aan door middel van sculpturen waarin de ziel van deze geesten zou moeten verblijven.