Afrikaanse kunst

Mangbetu beeldje (N° 20868)

Kleine mannelijke figuur met exorbitante pupillen. De lijnen van het lichaam zijn, evenals die van het gezicht, gebaseerd op de traditionele schilderingen van de etnische groep, geïnspireerd op de tatoeages van de naburige Asua-pygmeeën, die varieerden naar gelang van de omstandigheden.
Bij de Mangbetu werd van jongs af aan bij kinderen van de hogere klassen de schedel samengeperst en met raffiabanden vastgezet. Later werd het haar "gebreid" op rieten strengen en een hoofdband omsloot het voorhoofd om het haar te doen uitkomen en deze majestueuze hoofdtooi te vormen die de verlenging van de schedel accentueerde. De ouden noemden beli antropomorfe figuren die voorouders belichamen, uit het zicht opgeborgen, en vergelijkbaar met die van hun geheime genootschap nebeli . Satijnachtig patina. Uitdroging scheur.
Het Mangebetu koninkrijk in het noorden van Congo heeft architectonische werken voortgebracht die in de 19e eeuw indruk maakten op Europese bezoekers. Hun meubels, wapens, ornamenten en beelden werden gekenmerkt door een zeldzame esthetische kwaliteit. De etnoloog G.A. Schweinfurth beschreef in 1870 hun symmetrie en verfijning, en documenteerde tegelijkertijd de rituele moorden en mensenoffers die door het "volk van de langgerekte hoofden" werden uitgevoerd.