Afrikaanse kunst

Luba Hoofdsteun (N° 14839)

De Luba zijn in het bijzonder beroemd om hun neksteunen en krukjes gemaakt van een kariatidefiguur. Neksteunen die 's nachts hoofddeksels beschermden, werden ook gebruikt om het hoofd van de overledenen te ondersteunen, en soms, volgens Albert Maesen, in hun plaats begraven. Deze vrouwelijke figuren die de geest van een voorouder belichamen, vidiye, gehurkt met de benen wijd uit elkaar (Zula-stijl), wier hoofden de gebogen prop ondersteunen, vormen de "receptacle van een overleden soeverein opperhoofd" (Luba, Roberts). Zwartbruin geolied patina.

De Luba (Baluba in het Tchiluba) zijn een volk van Centraal-Afrika. Hun bakermat is Katanga, meer bepaald de streek van de Lubu-rivier, vandaar de naam (Baluba, wat "de Lubas" betekent). Zij zijn ontstaan uit een afscheiding van de etnische groep Songhoy, onder leiding van Ilunga Kalala, die de oude koning Kongolo liet sterven, die sindsdien wordt vereerd in de vorm van een python. In de 16e eeuw stichtten zij een staat, georganiseerd in gedecentraliseerde stamhoofden, die zich uitstrekte van de Kasaï-rivier tot het Tanganyikameer. De stamhoofden bestrijken een klein gebied zonder echte grenzen, en omvatten hooguit drie dorpen. Bron: "Luba" F. Neyt