Afrikaanse kunst

Ruiter Sao Sokoto Putchu Guinadji (N° 21618)

In Afrikaanse kunst zijn werken met Sao Sokoto inspiratie overwegend doordrongen van de wereld van het paard.
Binnen de etnische groep worden kleine exemplaren van ruiters, meestal in brons, gegoten en als talisman gedragen, gepatineerd en gepolijst door wrijven. Zij worden vooral beschouwd als een middel tegen bezetenheid door boze geesten. Het paard vertegenwoordigt de geest van de persoon die bezeten is, terwijl de geest die hen bezit wordt gesymboliseerd door de ruiter.
De Sao werden achtereenvolgens aangevallen door hun buren uit Kanem en vervolgens door horden uit het Oosten en moesten hun land verlaten om zich te vestigen in het noordwesten van Kameroen waar zij zich vermengden met de inboorlingen en zo een etnische groep creëerden die Kotoko werd genoemd. Meer dan een etnische groep, zijn de Sao een beschaving die nu verdwenen is. Zij werden tussen de 12e en de 14e eeuw gevonden in een geografisch gebied dat zich uitstrekt over de grenzen tussen Tsjaad, Kameroen en Nigeria. Dit brons, geïnspireerd op de mooiste Sao-creaties, heeft een koperachtige patina. De op hun rijdieren afgebeelde krijgers hebben hun hoofd in een chêche gewikkeld, identiek aan die van de Toearegs.